Vrede in Münster

Vorige maand was ik in het kader van een opdracht voor de Euregio in het grensgebied met Noordrijn-Westfalen. Rondkijken en op zoek naar de x-factor in plaatsen als Gronau, Nordhorn, Lingen. En in Münster, stad van de Vrede. Hoe pijnlijk klinken deze woorden, na afgelopen zaterdag. De pittoreske Middeleeuwse Hanzestad is door toedoen van een laffe aanslag in de rouw. Hoe nu verder?

“Die Stadt Münster trauert um die getöteten Opfer des mutmaßlichen Anschlags. Wir fühlen uns im Schmerz mit den Angehörigen verbunden. Den Verletzten wünschen wir rasche und vollständige Genesung. Ganz Münster ist entsetzt über die menschenverachtende Gewalt, die unsere Stadt wie aus heiterem Himmel getroffen hat. “– Oberbürgermeister Markus Lewe.

Op de website van Münster is dit het eerste wat je leest. De stad is in de rouw, verbijsterd door wat er een paar dagen geleden is gebeurd: onschuldige bezoekers, veelal toeristen, werden getroffen door een bestelbusje dat op hen inreed. Zomaar, toen ze nietsvermoedend op een terras van een van de eerste zonnige lentedagen zaten te genieten. Twee doden en tientallen gewonden.

Dat terras, bij de Grossen Kiepenkerl, daar was ik een paar weken geleden nog. Alleen zat ik toen in het restaurant binnen aan wat ik helaas tot een van mijn ‘forbidden delights’ moet rekenen: Wienerschnitzel met frites. Het was een ijskoude dag in maart; door de snijdende wind lag de gevoelstemperatuur op zeker min -10°. Desondanks was Münster voor mij de verrassing van het jaar. Net over de grens, maar zo compleet anders dan de steden in Nederland!  Je kijkt je ogen uit aan de architectuur in de gerenoveerde historische binnenstad, waar traditionele structuren, barokke stadspaleizen en opvallende hypermoderne gebouwen elkaar afwisselen. In de winkelstraten vind je internationale ketens naast lokale speciaalzaken, waar de Deutsche Gründlichkeit vanaf straalt. Ik hou ervan. Op de markt op het Domplein vergaap je je aan de eersteklaskwaliteitskramen met (bijzondere) groenten, fruit, vlees, paddenstoelen en streekproducten. De markt is hier echt een ontmoetingsplek. Groepen mensen staan dicht opeengepakt bij heaters en statafels en er wordt gegeten, gedronken en gelachen. Hier moet ik vaker naartoe, denk ik meteen. Ik heb de x-factor al gevonden.

De aantrekkingskracht van Münster ligt echter voor een groot deel in de historie. Althans, die geschiedenis is wat Münster Marketing in de etalage zet, naast de vele bezienswaardigheden en evenementen die de stad rijk is.

Vrede

Münster kan terugblikken op meer dan 1200 jaar stadsgeschiedenis en heeft met één ding in het bijzonder naam gemaakt op het wereldtoneel: als stad van de Vrede van Münster. In oktober 1648 werd hier het verdrag getekend, dat een einde maakte aan de Dertigjarige Oorlog in Europa. Voor Nederland een extra bijzonder moment, omdat hiermee tegelijkertijd een einde kwam aan de Tachtigjarige Oorlog met Spanje. Het Rathaus met de Friedenssaal, waar de ondertekening plaatsvond, wordt elke dag door vele honderden toeristen bezocht.

Münster Marketing heeft het thema Vrede omarmd, niet alleen met allerlei evenementen die het hele jaar door plaatsvinden, maar ook door van het streven naar vrede haar missie te maken. De stad wil haar verantwoordelijkheid nemen als het gaat om de ontwikkeling van nieuwe instrumentaria en procedures om conflicten te vermijden en de vrede te behouden in de huidige crisisgebieden.

Hoe nu verder?

Hoe schril steekt de gebeurtenis van afgelopen zaterdag af bij de keuze die Münster heeft gemaakt om de levendige stad met de vele gezichten op de kaart te zetten. De keuze voor vrede, die de stad recht doet en extra aantrekkingskracht geeft. De vraag is in hoeverre de brute aanslag het toerisme en de aantrekkingskracht van Münster zal beïnvloeden op korte en langere termijn. Toeristen mijden plekken waar recent aanslagen zijn gepleegd. Dat gebeurde in Brussel, Parijs, Turkije, Barcelona en daar zal Münster vermoedelijk ook mee te maken krijgen. Maar toeristen herstellen ook weer van het shockeffect. Een mooi voorbeeld is Manchester. Na de aanslag op 15 juni 1996 was het gehele centrum verwoest en moest opnieuw worden opgebouwd. Nu zijn de verwoeste prullenbakken en lantarenpalen expres teruggeplaatst als gedenkteken. Dit trekt weer nieuw toerisme naar de stad. In de regel blijkt de ergste schok na een jaar alweer langzaamaan naar de achtergrond te verdwijnen.

Mijn wens: laat Münster vooral weer snel stad van de Vrede zijn en blijven. Misschien nu zelfs meer dan ooit.

Je suis

Deel Dit Verhaal, Kies Je Platform!